Muzeum Polskiej Wódki z zabytkowym budynku Rektyfikacji przy ul. Ząbkowskiej w Warszawie

Lokalizacja: Warszawa, ul. Ząbkowska

Powierzchnia: 1166,5 m²

Projekt: 2014

Zespół autorski: Piotr Matuszek, Anna Pszonak, Bogdan Pszonak, Tomasz Tymiński

Nagrody: wyróżnienie honorowe w konkursie architektonicznym

Temat, któremu poświęcone jest Muzeum Polskiej Wódki odnosi się do historii, metod produkcji, bogatego zbioru obyczajów czy samego trunku. Chcieliśmy, by ta różnorodność była widziana i odbierana przez pryzmat jednej i najważniejszej naszym zdaniem rzeczy. Wspólne degustowanie mocnego alkoholu to wyraz szacunku, sympatii i zaufania do drugiej osoby. Trunek może towarzyszyć wielu okazjom, zawsze natomiast buduje poczucie wspólnoty.

Podstawowym składnikiem wódki jest krystalicznie czysta woda. Często to ona decyduje o przypisaniu produktu do regionu geograficznego czyli tzw. terroir. Cały proces można opisać jako uszlachetnianie, klarowanie, aromatyzowanie by na koniec otrzymać równie krystaliczną gotową wódkę. Eteryczna – kusząca powonienie, ciekła lub zmrożona, może zostać zamknięta w niemal dowolnym kształcie. Głównym elementem porządkującym wnętrze i nadającym całej ekspozycji rytm jest symboliczny przestrzenny zapis idei – pionowa płaszczyzna „przebijająca się” przez trzy kondygnacje nawy głównej. Jej symbolika odnosi się do trzech stanów skupienia wody: zmrożonej, ciekłej i lotnej. Jest miejscem ekspozycji gotowych produktów i kultowych marek. Równie ważnym elementem jest wnętrze budynku dawnego zakładu rektyfikacji spirytusu. Chcemy, by jego autentyczna struktura była tłem a zarazem eksponatem.